Schildklierproblemen bij de hond

SCHILDKLIERKLACHTEN BIJ DE HOND

Zou jij het herkennen als jouw hond schildklierklachten had?

Vaak zien we wel de meest bekende klachten. Dit zijn dan dikker worden, sloomheid en haarverlies. Waarschijnlijk zul je je hond dan meenemen naar de dierenarts, maar vaak wordt pas op schildklierklachten getest als ook echt die klachten zichtbaar zijn. Dat zijn de symptomen waar reguliere dierenartsen zich aan houden. Maar dit is echt niet altijd zo duidelijk.

En vaak wordt de schildklier in de reguliere bloedtesten niet eens meegenomen. Hierdoor kan dan makkelijk de diagnose worden gemist en een behandeling worden ingezet die niet gebaseerd is op de werkelijke oorzaak.

We gaan dus in op schildklierklachten bij de hond, en daarbij dan de meest voorkomende: de traag werkende schildklier. We gaan symptomen zien waar we op moeten letten, we gaan het hebben over het testen op een trage schildklier en er komen een aantal natuurlijke behandelwijzen aan bod. Maar eerst, wat is de schildklier en wat doet 'ie?

DE SCHILDKLIER

De schildklier is een kleine vlindervormige klier die zich bevindt aan de basis van de neck, naast de luchtpijp van jouw hond en vlakbij de stembanden. De schildklier regelt de stofwisseling van het lichaam, oftewel de activiteit van de cellen in het lichaam. De schildklier produceert hormonen onder invloed van de hersenen (de hypofyse-hypothalamus). Deze hormonen heten T4 en T3. Zij hebben invloed op het energieniveau, de huid, de vacht, de temperatuur en het gewicht. Maar dat is niet alles, en hier komen we later nog op terug. De schildklier is een heel belangrijke klier. Maar hij werkt niet alleen.

DE HHS-AS

De schildklier werkt samen met twee andere klieren, beide aanwezig in de hersenen: de hypofyse en de hypothalamus. Samen met de schildklier vormen zij de HHS-as. Zij hebben allen een functie:

* De hypothalamus scheidt TRH hormoon af.

* TRH stimuleert de hypofyse om TSH hormoon vrij te laten komen.

* TSH triggert vervolgens de schildklier om T4 en T3 hormoon af te geven, waarvan T4 meer dan T3. Hierdoor worden de stofwisseling en de groei beinvloedt.

Wat gebeurt er als dit proces niet goed verloopt?

WAT IS EEN TRAAG WERKENDE SCHILDKLIER?

Van de schildklierklachten is een traag werkende schildklier de meest voorkomende. Dit ontstaat wanneer de schildklier niet voldoende van het T4 hormoon kan aanmaken. Dit vermindert de stofwisseling van het dier. Dit kan op verschillende manieren gebeuren.

* Primaire schildklierproblemen:

Primaire schildklierproblemen zijn over het algemeen immuungerelateerd. Het wordt ook wel lymfatische schildklierontsteking genoemd. Dit gebeurt wanneer het lichaam van de hond zijn eigen schildklier en hormonen als vijand gaat zien. Het gaat antistoffen aanmaken om de cellen van de schildklier aan te vallen en te vernietigen. Deze aanvallen veroorzaken vervolgens littekenweefsel en dit leidt tot een verminderde functie van de schildklier.

Dr. Jean Dodds is een expert op het gebied van schildklierklachten bij honden. Volgens haar is 90% van de schildklierklachten inmiddels autoimmuun.

* Secundaire schildklierproblemen:

Ik schreef boven over de HHS-as. Wanneer deze niet naar behoren werkt, krijgt de schildklier de signalen niet op een juiste manier door. Dit kan al beginnen bij de hypothalamus. Als deze niet voldoende TRH produceert krijgt de hypofyse geen 'opdrachten' binnen. Vervolgens zal de hypofyse op zijn beurt niet genoeg TSH produceren waardoor de schildklier niet weet wat het moet doen.

Dat betekent niet dat de schildklier op zichzelf kapot is. Dr. Marty Goldstein zei het op een leuke manier: als je een broodrooster hebt gekocht en je bent de stekker kwijt dan kun je geen brood roosteren. Ook al is met het broodrooster zelf niks mis. Op dezelfde manier kan de schildklier dus prima in orde zijn, maar door omstandigheden de boodschappen niet goed doorkrijgen.

EN EEN VERSNELDE SCHILDKLIERWERKING? (HYPERTHYRYODIE)

Het tegenovergestelde van een trage schildklierwerking is een versnelde schildklierwerking. Dit zien we bij honden weinig, bij katten echter veel meer. Het houdt in dat er te veel T4 hormoon wordt aangemaakt, waardoor de stofwisseling versneld wordt. Het lichaam raakt afgemat. Symptomen die we dan zien is gewichtsverlies, angst, spanning, diarree enzovoort.

Nogmaals, het komt bij honden vrij weinig voor. Als we het wel zien, dan is er vaak sprake van schildklierkanker of het ontstaat omdat er teveel medicatie wordt gebruikt voor een te trage schildklier.

Voedingsgerelateerde versnelde schildklierwerking?

Er gaat nog een andere theorie rond over een versnelde schildklierwerking. En die wordt gerelateerd aan rauwe voeding. Een klein onderzoek jaren geleden onderzocht 12 honden die allemaal klinische symptomen lieten zien van een versnelde schildklierwerking. Al deze honden werden rauw gevoerd. Deze voeding bevatte ook slokdarm en luchtpijp.

Na wijzigen van het menu verminderden bij alle honden de symptomen. De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat de voeding schildklierweefsel bevatte. Dit moest dus voedingsgerelateerde versnelde schildklierwerking veroorzaken.

Geen paniek.

De onderzoekers kwamen ook tot de ontdekking dat wolven en coyotes in de natuur dit probleem niet hadden. Ze sloegen er een onderzoek uit 1898 (ja ja, toen al!) op na en vonden het volgende:

* Het voeren van 100% verse schildklier aan verschillende dieren had niet geleid tot problemen, maar...

* Wanneer dit weefsel voor ten minste 24 uur werd ingevroren, kreeg het toxische (giftige) eigenschappen.

De onderzoekers trokken dus als eindconclusie dat thyreotoxicose (een lichamelijke toestand waarbij er teveel schildklierhormoon in het lichaam aanwezig is) te wijten kan zijn aan het overkoelen, te lang koelen of te koud koelen. Dit kan thuis gebeuren, maar ook al in het slachthuis.

Maar nu terug naar waar het artikel over gaat: een te traag werkende schildklier.

RASSEN MET EEN AANLEG TOT HET ONTWIKKELEN VAN EEN TE TRAAG WERKENDE SCHILDKLIER

Er zijn een aantal rassen die een erfelijke aanleg kunnen hebben om een te trage schildklier te ontwikkelen:

- Golden Retriever

- Dobermann Pincher

- Ierse Setter

- Mini Schnautzer

- Teckel

- Cocker Spaniel

- Airedaile Terrier

Mocht je een ras hebben wat hierboven is genoemd, dan zou je goed kunnen opletten wanneer symptomen zich openbaren. Al is erfelijkheid natuurlijk niet de enige oorzaak.

OORZAKEN VAN EEN TE TRAAG WERKENDE SCHILDKLIER

Wat zegt de reguliere dierzorg hierover? Nou, dit antwoord is niet heel helder. De Merck Veterinary Manuel omschrijft het als volgt: De twee meest voorkomende oorzaken van primaire schildklierklachten zijn lymfatische schildklierontsteking (immuun gerelateerd dus) en idiopatische verschrompeling van de schildklier. Idiopatisch is echter niks anders als 'we weten de oorzaak niet precies...

Merck Veterinary Manuel zegt over secundaire schildklierklachten dat de oorzaak te maken heeft met de vernieling van schildklierhormoon door een groeiende, ruimte innemende tumor. Dat betekent dus een grote tumor die ruimte wegneemt bij de hypofyse en dit veroorzaakt mankementen waardoor het produceren van hormonen stil komt te liggen.

Deze genoemde redenen weerleggen echter geen echte oorzaken. Deze worden nergens genoemd.

Holistische dierenartsen hebben een andere mening en zijn ervan overtuigd dat er wel degelijk oorzaken genoemd kunnen worden voor schildklierklachten.

WAT KAN LEIDEN TOT SCHILDKLIERKLACHTEN?

EEN HOLISTISCHE VISIE

Laten we eens kijken wat de holistische dierenartsen hierover zeggen.

* Medicatie, vaccinatie en voeding

Dr. Marty Goldstein geeft de pharmaceutische producten (met het oog op de erfelijkheid) de schuld. Hiermee bedoelt hij dan de gevoeligheid voor vlooien- en tekenmiddelen en hartworm producten. Daarnaast dus ook de vaccinaties en dan specifiek de restanten van weefsels en andere chemicalien die zich in de vaccins bevinden.

Vaccins kunnen in het algemeen natuurlijk verschillende autoimmuunziektes triggeren. Zware metalen en andere toxische ingredienten zijn dan met name de boosdoeners. Wanneer je iets rechtstreeks in de bloedbaan injecteert ga je pal door de huid, terwijl deze er juist voor bedoelt is om toxische stoffen van buitenaf tegen te houden. Heel tegennatuurlijk dus.

Dr. Richard Pitcairn geeft aan dat er verschillende factoren zijn die autoimmuunziektes kunnen veroorzaken. Schildklierklachten horen hier ook bij. Hij noemt als voorbeelden de samengestelde vaccinaties (cocktails), het gebruik van cortisonen om verschillende symptomen te onderdrukken en commerciele dieetvoedingen.

* Onkruidverdelgers en bestrijdingsmiddelen

Volgens dr. Patricia Jordan zijn onkruidverdelgers en bestrijdingsmiddelen een ander groot probleem bij het ontwikkelen van schildklierklachten. Ze besmetten de voeding, de lucht en het water. Deze gifstoffen verstoren de schildklierwerking en verminderen de opname van jodium, zo belangrijk bij een goede werking van de schildklier. D onkruide omstreden onkruidverdelger Round Up is bekend om zijn eigenschappen die de hormonen verstoren.

* Halsbanden

Dr. Jean Dodds waarschuwt dat slipkettingen, halfslipkettingen permanente beschadiging aan de schildklier kunnen veroorzaken. Eigenlijk kan dit zelfs al gebeuren door een brede leren halsband. Trauma en een 'in de lijn hangende' trekkende hond zijn voldoende om beschadiging van de schildklier te bereiken. Om over de nek en de luchtpijp nog maar niet te spreken. Het is dus veiliger om een tuig te gebruiken.

* Gifstoffen in de omgeving

Dr. Tamara Hebbler gelooft dat veel gifstoffen in onze omgeving schildklierklachten kunnen veroorzaken. Zij doelt hierbij op teveel oestrogeen in het lichaam door plastic en bestrijdingsmiddelen, electromagnetische frequenties, zware metalen en fluoride in drinkwater.

Zo ongeveer elke andere gifstof in de omgeving van jouw hond kan hormoonklachten in het algemeen veroorzaken. Denk hierbij aan:

* BPA uit plastic waterflessen en voedselcontainers

* Phtalaten uit drinkwater in flessen, opgeslagen voeding, verpakkingen van voeding en hondenspeelgoed (!)

* Polychloorbifenyl bevindt zich nog steeds in de omgeving, al is het al sinds de 70-er jaren verbannen

* PBDE of polygebromeerde difenylether, wat we vinden in vlamvertrager. Dit vinden we in meubels, electronica en stoffen

* Triclosan, een krachtige en veel gebruikte bacteriedodende en schimmelwerende stof. Gebruikt als conserveermiddel in keukengerei en schoonmaakmiddelen

* Phenolen uit bestrijdingsmiddelen en onkruidverdelgers

* Perchloraten, chemische verbindingen in grond en grondwater en ook gevonden in melk, flessenwater, bier en wijn.

SYMPTOMEN VAN EEN VERTRAAGDE SCHILDIERWERKING BIJ HONDEN

Volgens Dr. Dodds komen veel meest bekende symptomen van een trage schildklier pas naar boven als 70% van de schildklier al beschadigd is. Het is daarom belangrijk om de vroege symptomen te herkennen:

Klassieke symptomen:

* Toename van het gewicht

* Haarverlies en/of een dunner wordende vacht

* Slechte huid

* Sloomheid

* Slecht(er) tegen kou kunnen

Maar wat zijn nou de symptomen die we al eerder kunnen zien?

Gedrag:

* Chagrijnig worden/korter lontje

* Spanning

* Angst of fobie

* Agressie

* Depressie

Zeg dus niet 'het is een gedrags-dingetje' want er kan echt meer achter zitten.

Uiterlijk:

Een verandering in het uiterlijk, het voorkomen van jouw hond, kan een teken zijn van schildklierklachten. Gewichtstoename bijvoorbeeld, vooral zonder dat je iets gewijzigd hebt in het menu, is een belangrijk symptoom.

Maar ook het gezicht van jouw hond is belangrijk! Maak regelmatig foto's, en kijk of je verschil kunt zien in uitdrukking en de vorm van het gezicht. Je kunt gaan zien dat jouw hond gaat fronzen of dat zich een kloof boven de ogen gaat ontwikkelen.

Andere symptomen:

* Slecht helende wonden

* Een minder goed werkend immuunsysteem - immuunklachten

* Droge en/of doffe vacht

* Verandering van de vachtkleur

* Toevallen of trillen

Secundaire symptomen of problemen:

Schildklierklachten kunnen een onderliggende oorzaak zijn bij vele andere klachten. Overweeg de schildklier als je het volgende ziet:

* Huidproblemen

* Neurologische klachten

* Oorproblemen

* Gewrichtsklachten

* Vaak geblesseerd zijn

* Spijsverteringsklachten als maagzuur eten opgeven

* Droge hoest

* Leaky Gut Syndroom

* Slokdarmverwijding

* Oogproblemen als cataract, cherry eye, hoornvliesbeschadiging

* Vroegtijdige veroudering

* Lipomen (goedaardig gezwel)

* Hartklachten

* Pancreatitis

* Bloedsuiker problemen

* Slaapstoornissen

* Addisson, diabetes, hemolitische bloedarmoede

Herken je je hond bij deze symptomen? Laat dan voor de zekerheid de schildklier testen. Als je een aantal van de symptomen herkent die niet onder de klassieke symptomen vallen, dan is er een kans dat je van het idee wordt afgebracht en dat er niet getest wordt omdat 'de kans echt heel klein is'. Laat je niet van de wijs brengen, het gebeurt te vaak dat de oorzaak gemist wordt. Het zal niet de eerste keer zijn dat ook de dierenarts verbaasd is omdat de schildklierwaardes toch echt afwijkend zijn.

TESTEN OP SCHILDKLIERWAARDEN

Wanneer er getest gaat worden op schildklierwaarden gebeurt dat vaak alleen op T4. Maar dat is niet genoeg. T4 kan namelijk door veel factoren beinvloedt worden en dan hoeft het dus niet specifiek te betekenen dat jouw hond een schildklierprobleem heeft. Het gevolg hiervan kan zijn dat hij onnodig op medicatie wordt gezet.

Dr. Dodds adviseert te vragen of de bloedtest het volgende bevat:

* Totaal T4

* Vrij T4

* Totaal T3

* Vrij T3

* TGAA; honden met autoimmune schildklierklachten hebben een verhoogd TGAA

Goed, en dan blijkt dat jouw hond een te traag werkende schildklier heeft. Wat nu?

REGULIERE MEDICATIE BIJ EEN TRAAG WERKENDE SCHILDKLIER

Vaak wordt er synthetische medicatie voorgeschreven. Een schildklierhormoon genaamd Levothyroxine. Sterker nog, de FDA zegt dat een te traag werkende schildklier niet te genezen is. Dat dit medicijn de enige optie is. Maar dat is dus absoluut niet waar.

Wat zijn de bijwerkingen van een regulier schildklierhormoon?

* Slechte eetlust

* Jeuk

* Huidklachten als rode, ontstoken huid

* Afgenomen activiteit, sloomheid of juist hyperactiviteit

* Overgeven

* Diarree

* Toegenomen drinkgedrag en toegenomen urineren

Ook kan jouw hond dus een teveel aan hormoon binnen krijgen als de dosis niet goed bepaald wordt. Een stukje terug kon je lezen wat er gebeurt als er teveel schildklierhormoon binnen komt. De symptomen hiervan kunnen zijn:

* Hijgen

* Nervositeit, hyperactiviteit

* Snelle pols

* Overgeven

* Diarree

* Gewichtsverlies ondanks toegenomen eetlust

* Trillen

Gebruik het reguliere schildklierhormoon niet wanneer jouw hond de Ziekte van Addisson heeft. Ook niet wanneer zij dragend is of een nestje heeft.

Er zijn ook natuurlijke opties die je zou kunnen overwegen, alvorens over te gaan op de reguliere medicatie. Voor al deze opties geldt: ga niet zelf dokteren. Zoek een goede natuurgeneeskundige, aromatherapeut, homeopaat of andere juist geschoolde therapeut die weet waar hij/zij het over heeft. Iedere hond is anders en de behandelwijze is dus heel individueel.

NATUURLIJKE OPTIES

1) Kruiden

Een aantal voorbeelden van kruiden die hierbij kunnen worden ingezet zijn ashwaganda, kurkuma, paddestoelen, kelp en blaaswier.

2) Homeopathie en spagyriek

Er zijn een aantal homeopathische en spagyrische middelen die ingezet kunnen worden bij schildklierklachten. Elke hond uit zijn klachten echter op een andere manier dus het beeld is ander in elke situatie.

3) Voedingssupplementen

Voorbeelden hiervan zijn jodium, zink en selenium. Ook hierbij is het belangrijk dat overdaad ook zeker kan schaden en dat dit door een goed geschoold therapeut of dierenarts begeleidt zou moeten worden. Niet elke hond is gebaat bij al deze supplementen. Dat de ene hond goed functioneert bij extra supplementatie, wil niet zeggen dat het maar zo geschikt is voor elke hond.

4) Chinese geneeskunde (TCVM)

Net als bij homeopathie, behandelt ook de Chinese geneeskunde het dier als geheel. Veel toegepast hierbij zijn energetische voeding, Chinese kruiden en acupunctuur.

5) Voeding

De voeding is misschien wel het meest belangrijke aspect als het gaat om de gezondheid van jouw hond. Het maakt hierbij niet uit of jouw hond kerngezond is of dat er iets aan de hand is. Voeding is de basis van gezondheid. Er zijn, naast de juist passende voeding, een aantal voedingsmiddelen die ondersteunend kunnen werken bij schildklierklachten:

* Asperge

* Bieten

* Kropsla

* Brusselse spruitjes

* Wortelen

* Komkommer

* Spinazie

Wil je de voeding optimaal benutten, zorg dan dat de kook er even overheen is geweest of doe het in de blender. Anders kan de hond er niet zoveel mee als ondersteunende voedingsmiddelen.

Eventueel zou je nog kunnen kiezen voor een detox kuur, met name vanwege de grote hoeveelheid chemicalien die mee van belang kunnen zijn in het ontstaan van schilklierklachten. Alle organen zullen hierdoor ondersteund worden, inclusief de schildklier. Zoek hiervoor iemand die je daarbij kan helpen, omdat je dit rustig moet aanpakken.

Ook beweging is natuurlijk belangrijk. Zorg voor voldoende (gepaste) beweging. Ik bedoel hiermee absoluut niet een half uur achter elkaar een bal gooien waarbij de hond alleen gefixeerd is op de bal. Nee, gewoon een lekkere wandeling met daarbij genoeg mogelijkheid te snuffelen en geuren op te nemen. Dit maakt de hond zowel fysiek als mentaal tevreden en draagt bij aan een goede gezondheid. Daarnaast is het voor ons als eigenaar natuurlijk ook niet verkeerd..