Wandel ze!

De meeste honden vinden het heerlijk om te gaan wandelen.

Als hondeneigenaren weten wij (over het algemeen) dat dit ook noodzakelijk is. Niet alleen omdat ze hun behoefte moeten doen, maar ook omdat wandelen ze mentaal en fysiek gezond houdt.

Wanneer we onze beste vrienden leren hoe ze zich gedragen aan het eind van de lijn en alle andere do's & don'ts met betrekking tot hondengedrag tijdens de wandeling dan gaan wij er vanuit dat alles gladjes verloopt. We doen immers alles goed. Gebeurt er tijdens de wandeling iets wat ons niet zint dan leggen wij de verantwoordelijkheid hiervoor bij onze hond. Onze aaibare huisgenoten zijn dan zogenaamd de regels vergeten, hebben geen zin om te luisteren of doen net of wij niet bestaan.

Maar heb je er weleens bij stil gestaan dat wij zelf als wandelpartner ook weleens niet helemaal ideaal zouden kunnen zijn? Dat wij met ons eigen gedrag iets kunnen bewerkstelligen waardoor onze hond letterlijk zijn eigen pad kiest?

Geloof het of niet, ook wij als eigenaar kunnen tijdens het wandelen gedrag laten zien wat eigenlijk 'anders' zou kunnen, net zo goed als dat onze hond dat kan. Hier zijn een paar voorbeelden:

GEEN MOGELIJKHEID BIEDEN OM TE SNUFFELEN

Ik zie het regelmatig; een loopje langs de weg. Aan de lijn, die continu strak staat omdat meneer of mevrouw viervoeter niet doorloopt. Steeds met de neus over de grond wil en een graspol interessanter vindt dan de eigenaar die zo te zien krap in zijn tijd zit. Ook in onze natuurwinkel maak ik het mee. Uiteraard mogen honden bij ons naar binnen, maar willen ze ergens aan ruiken dan worden ze met een ruk terug getrokken, en een 'nee, dat is niet voor jou' volgt.

En dit gebeurt dan zo'n tien keer in vijf minuten.

Ik kan je zeggen: 'ja, dat is er wel voor hen, de winkel is er voor hen dus geef ze de kans alle geuren te verwerken'. Wil je niet dat jouw hond ergens aan ruikt? Dan laat je hem fijn thuis.

Het meest belangrijke zintuig van de hond is zijn neus. Hij verkent en ervaart de wereld met de zijn neus. Wat wij hebben met onze ogen, ons zicht, hebben honden met hun neus. Zoals wij afhankelijk zijn van onze ogen om ons te informeren over de wereld om ons heen, zo zijn honden afhankelijk van hun neus.

Ga zelf eens een wandeling maken met je ogen half dicht. Je kunt je dan misschien een beetje inleven in hoe het is om je belangrijkste zintuig maar half te kunnen gebruiken. Het voelt onnatuurlijk, misschien zelfs een beetje intimiderend, en uiteindelijk zelfs oersaai. Honden zijn veel snuffelen buitenshuis nodig. Dit helpt hen om de wereld om zich heen te leren kennen en het stimuleert hen mentaal.

JOUW HOND NEGEREN

Helaas zijn er best veel mensen die van alles aan het doen zijn tijdens de wandelingen, behalve het geven van aandacht aan diegene waarmee ze wandelen: hun hond. Omdat er samen wordt gewandeld met iemand anders en we eigenlijk alleen maar in gesprek zijn. Of omdat we iemand tegen komen die we al een tijdje niet hebben gezien. Een kwartier kletsen is zo voorbij, en in die tijd ligt de hond naast onze voeten of scharrelt een beetje rond om zichzelf te vermaken.

Soms zijn wandelingen zo vanzelfsprekend dat het routine wordt. En dan wel zo routinematig, dat er nog maar weinig contact en aandacht is met de hond. Eigenlijk is er voor beide dan maar weinig plezier tijdens de wandeling.

MULTI-TASKING TIJDENS HET WANDELEN

In onze huidige maatschappij is het bij je dragen van een mobiele telefoon inmiddels meer regel dan uitzondering. Want je weet maar nooit wie er kan bellen of appen. Je zou iets missen zeg. Er zijn mensen die hun telefoon meenemen voor het geval er iets gebeurt, en dat kan ik me helemaal voorstellen. Dat kan natuurlijk ook gewoon. Deze zit in je zak en is er iets aan de hand, dan pleeg je een telefoontje.

Maar gewoon gezellig een gesprek met iemand voeren terwijl je wandelt met je hond? Nee, ik vind eigenlijk dat hier betere momenten voor zijn. Op het moment dat jij met je telefoon aan je oor druk in gesprek bent, krijg je minder mee van je omgeving en dus van wat er om je heen gebeurt. Je hebt geen contact met je hond, hij of zij gaat zijn eigen gangetje en moet zichzelf vermaken aan de andere kant van de lijn.

En er is er maar eentje die in dit geval aan het kortste eind trekt en dat is de hond. Als ik zoiets zie dan verbeeld ik me altijd dat diegene dan thuiskomt na de wandeling en zegt: nou, ik heb zo lekker met de hond gewandeld...

Hetzelfde geldt uiteraard voor appen, internetten, opzoeken van muziek, enzovoort. En geloof me, ook ik draag mijn telefoon bij me en ook deze rinkelt om de haverklap. Maar ik neem niet op, of ik laat weten dat ik terug bel zodra ik thuis ben. Want op dat moment ben ik er voor mijn hond en ik vind dat ik dat hij mijn 100% aandacht verdiend. Anders hadden we net zo goed thuis kunnen blijven. Bovendien vind ik dat als ik mijn hond los laat lopen, ik niet genoeg mijn aandacht bij hem kan houden als ik uitgebreid aan het bellen ben. Gebeurt er iets, dan ben ik geheid te laat.

Er zijn experts die zeggen dat het zogenaamde multi-tasken rijkelijk overschat wordt. Dat je in werkelijkheid maar met 1 ding echt bezig kunt zijn, de rest is bijzaak. Laten we de wandelen dan op dat moment opschalen naar het meest belangrijke en de rest even als bijzaak zien. Je hond zal je er dankbaar voor zijn.

HET KIEZEN VAN DE VERKEERDE HALSBAND, HET VERKEERDE TUIG OF DE VERKEERDE LIJN

Veel mensen beseffen niet hoe belangrijk een goede halsband, een goed passend tuig of een goede lijn is. Honden die vreselijk trekken aan de lijn, en dan met een halsbandje lopen van hooguit een centimeter breed.

Al kuchend, proestend en hoestend wordt iedere voorbijganger begroet. Wat denk je dat dat met zijn luchtpijp doet, of met zijn schildklier? Om nog maar te zwijgen over het snijden in keel en hals.

Of een tuig waar de hond zo'n twee keer in past. Waar hij, als het er echt serieus op aan komt, zo uit kan schieten met alle gevolgen van dien. Of die aan alle kanten overal langs schuurt, waardoor vervelende irritaties op kunnen treden.

Een rollijn die wanneer de hond het op een sprinten zet spontaan uit de hand schiet. Of die jou zelf blessures kan opleveren omdat je niet in de gaten hebt dat jouw hond al aan het eind van de lijn zit, waardoor hij alsnog zo ongeveer je schouder uit de kom trekt.

Wurg- en slipkettingen zouden meteen vervangen moeten worden voor iets anders, iets vriendelijkers. Deze kunnen echt pijn doen en voor hals- en nekblessures zorgen. Denk vooral niet dat je hond er minder door gaat trekken. Mocht je echt een hond hebben die vreselijk trekt aan de lijn, zoek hier dan hulp voor. Dan ben je in elk geval diervriendelijker bezig en misschien merk je dan dat er misschien ook dingen bij jou zelf zijn die wat verandering behoeven.

HAAL HET MEESTE UIT DE WANDELING MET JOUW HOND

Net als wij mensen, kunnen ook honden baat hebben bij afwisseling in de wandelingen. Dit geldt overigens niet voor alle honden.

Honden die gevoelig zijn voor prikkels, snel uit hun doen zijn in een vreemde omgeving, kunnen een wandeling in de vertrouwde omgeving juist ook meer waarderen. Als er ook andere mensen en honden komen blijven er steeds weer nieuwe geurtjes te ontdekken en de hond kan dit in alle rust opnemen (als hij daar de kans voor krijgt uiteraard).

Maar er zijn dus ook honden die het leuk vinden om nieuwe plekken te ontdekken, te wandelen in een andere omgeving. Het blokje om afgewisseld met een wandeling door het bos. Een lusje erbij, verder dan je behoefte doen en weer naar huis.

Er zijn gelukkig meer dan genoeg manieren om te zorgen voor een beetje afwisseling:

* Doelgericht wandelen

Met specifiek als bedoeling hebben om even op en neer naar de uitlaatplek te gaan, niks meer en niks minder.

* Wandelen met een trainingsaspect

Dit kan dan bedoeld zijn om te leren (beter) aan de lijn te lopen, de basisvaardigheden oefenen van het wandelen, socialisatie en al het andere wat van nut zou kunnen zijn bij het lopen aan de lijn. Dit kan gewoon tussendoor, ook met honden die normaal prima los kunnen lopen. Gewoon om het af en toe eens te oefenen, de kennis te onderhouden voor het geval je het eens nodig mocht zijn.

* De Power-Walk

Een power-walk houdt het bewegingsstelsel van jouw hond gezond of, in geval van blessures, helpt het om weer op gezond niveau te komen. Het is de bedoeling dat je hierbij dus stevig doorstapt, eventueel zelfs hardloopt of fietst met je hond. Ook voor honden met overgewicht kan dit een goede manier zijn om wat kilo's te verliezen. Het gaat hierbij dus vooral om de constante beweging. Geen half uur ballen gooien, dit werkt alleen maar averechts en kan zelfs schade aanrichten.

De power-walk houdt de hond voor een bepaalde tijd in beweging. Achter elkaar, dus geen pauzes om te snuffelen of te spelen met andere honden. Je houdt een constante haalbare snelheid aan, net als wanneer je zelf aan het hardlopen bent (voor de niet-sporters onder ons: je kunt je hier vast een voorstelling bij maken).

Wanneer je dit consequent doet, een tempo aanhoudt wat jouw hond aan kan en dit volgens een vast schema in de week volgt kan het een mooie manier zijn om een gezond gewicht te bereiken en te behouden, spiermassa te kweken en te behouden en zowel een goede fysieke als mentale conditie te bewerkstelligen.

Niet iedere hond is hier geschikt voor, maar veel honden kunnen met de nodige training prima power-walks lopen. Bouw het langzaam op, oefen rustig en ga steeds een klein stapje verder. Kijk wat de hond aan kan. Heb je een hond die het hardlopen alleen kent van het rennen naar de etensbak, op leeftijd is, een chronisch mindere conditie heeft of herstellende is van een ziekte of operatie, informeer dan eerst bij een diererarts of dierfysiotherapeut of het een verstandig idee is en zo ja, hoe dit dan aan te pakken.

* Mentaal stimulerende wandelingen

Veel aangelijnde honden krijgen weinig mogelijkheid om uitgebreid te snuffelen en te onderzoeken. Als zij hiervoor wat meer de kans krijgen komt dit de mentale gezondheid zeker ten goede. Tijdens deze wandelingen krijgt de hond mogelijkheid te snuffelen, alles te ruiken, plasjes te doen waar en wanneer hij wil en op deze manier informatie te geven en op te nemen.

* Snuffelwandelingen

Snuffelwandelingen zijn wandelingen waarbij jouw hond de leiding heeft. Hij gaat, jij volgt. Hij mag ruiken en snuffelen waar hij wil, wanneer hij wil en zolang als hij wil. Blijf hierbij achter je hond, loop dus niet verder bij hem weg. Geloof me, in het begin denk je dat je wortel gaat schieten. Zo lang kan het gesnuffel en geruik dus lijken.

Is jouw hond klaar met snuffelen? Dan loopt hij weer verder en jij volgt. Het kan zomaar zijn dat je in een half uur tijd slechts de helft van je normale wandeling hebt gelopen, maar je zult zien dat jouw hond hier veel meer tevreden maar ook zeker extra moe van is geworden door alle informatie die hij heeft kunnen verzamelen.. Bovendien is het ook leuk om te zien welke route jouw hond zou kiezen als hij het voor het zeggen had.

Het gaat dus nog net weer een stap verder dan de mentaal stimulerende wandeling.

* Verandering van omgeving, richting of wandelroute

In plaats van altijd hetzelfde blokje om in dezelfde richting kun je er eens voor kiezen om in tegengestelde richting te gaan lopen. Of een totaal andere kant op. Misschien zelfs een stuk(je) verder dan een blokje. Iets totaal nieuws kan erg stimulerend werken. Niet alleen voor de hond maar ook voor jezelf. Heb je de beschikking over een auto, rij dan eens een stukje weg van huis en zoek daar een leuke plek. Voor allebei leuk om weer nieuwe dingen te zien, te horen en te ruiken.

* Wandelen met vriendjes

Als jouw hond het leuk vindt om met andere honden samen te zijn, dan zou je kunnen afspreken met andere eigenaren om samen te wandelen. Dit kan de ene keer bij jou in de buurt zijn, de andere keer ergens anders. Je hoeft er natuurlijk ook niet altijd ver voor weg, ook bij jouw in de buurt kun je afspreken om elkaar 'toevallig' tegen te komen. Voor de honden leuk, en voor jezelf misschien ook gezellig.

Zoals je kunt lezen hoeft een wandeling niet pertinent heel lang te zijn. Je meet de waarde van de wandeling voor de hond niet af in afstand, maar in wat hij mee maakt onderweg. De mogelijkheden die hij krijgt om indrukken op te doen, de wereld in zich op te nemen.

Samen met jou. En het meest belangrijke wat jij jouw hond kunt geven is jouw onverdeelde aandacht. Dus: weg met alle afleiding en laat hem merken dat ook jij plezier hebt tijdens jullie wandeling.

Veel wandelplezier. SAMEN!