Honden en autisme: is het mogelijk?

Kunnen honden autisme hebben? Je vraagt het je misschien weleens af, als je bij je eigen hond of de hond van een ander bepaalde gedragingen ziet die je niet verwacht. Er wordt soms wel een gekscherend gezegd 'nou, volgens mij is 'ie autistisch'. En daar wordt dan hartelijk om gelachen.

Misschien snij ik een onderwerp aan wat jullie vergezocht vinden. Het is misschien ook wat controversieel; mag je iets wat vooral in onze mensenwereld wordt gezien doortrekken naar dieren? Ik zie niet in waarom niet. Ik vind het altijd wel nuttig om verder te kijken, oorzaken te zoeken van gedrag waar geen 1-2-3 verklaring voor is te vinden. Er zijn genoeg mensen die dit onzin vinden, en dat mag. Er zijn er onder jullie misschien ook een aantal die het wel interessant vindt en dat is nou juist precies mijn bedoeling.

Overweeg gewoon eens of er een kern van waarheid in kan zitten. Lees het stuk en doe er iets mee. Of niet.

Wanneer je met je dierenarts praat over de mogelijkheid of honden autisme zouden kunnen hebben dan is de kans groot dat hij nee zegt. Gewoon omdat er 'niet voldoende bewijs is'. En daarmee wordt, zoals velen wel weten, heel veel afgedaan. Al ligt het er wel aan welke dierenarts je hebt hoor. Er is een groot verschil tussen de reguliere zorg en de holistische zorg. Met name holistisch dierenartsen scharen zich achter de gedachte dat er wel degelijk sprake kan zijn van autistische gedragingen onder honden.

Onderzoekers zijn al een tijdje bezig met de vraag of honden autisme kunnen hebben. In 2015 heeft Dr. Nicolas Dodman op het Amerikaanse College van Veterinair Gedragsdeskundigen een rapport gepresenteerd over staartjagende Bull Terriers. Hij zei hierbij een aantal overeenkomsten gevonden te hebben tussen autisme bij mensen en het gedrag dat deze honden lieten zien. Tot zover kan iedereen hier nog wel in mee, denk ik. Maar wat als we gaan nadenken over de mogelijke oorzaken? Of het feit dat er misschien ook iets aan te doen is?

WAT IS AUTISME?

De meeste mensen zijn wel, of tot op zekere hoogte, bekend met autisme bij mensen. Het is een verzameling gedragingen met uiteenlopende milde tot heel serieuze kenmerken of ziektebeelden. Als voorbeeld: het Asperger-Syndroom is een vorm van autisme bij mensen. Autisme kan inhouden dat mensen moeilijkheden hebben met sociale interactie. Het kan beperkte, herhaaldelijke patronen in gedrag, interesses of activiteiten laten zien. Typische gedragingen kunnen onder andere zijn:

- overmatig gespannen zijn wanneer er iets angstigs of spannends gebeurt

- woedeuitbarstingen door spanning, die agressief kunnen zijn

- gevoeligheid voor geluid

- schade aan de zenuwen die zorgen voor smaak en reuk

- voedingsstoornissen

- spijsverteringsklachten

- verlies van herkenning of gevoelsband met familie of naasten

Mensen met autisme kunnen soms moeilijkheden hebben met leren. Zij kunnen hierin ook achteruitgang ondervinden, kwaliteiten die zij eerder goed beheersten verliezen. Kinderen ontwikkelen in meerdere mate problemen in de motoriek. Er kan een angst zijn voor vreemden en voor vreemde situaties of verandering.

Autisme kan ook obsessief herhaaldelijk gedrag of gewoontes die stevig vastgehouden worden. Hierbij zien we ook het vermijden van oogcontact en moeilijkheden met sociaal contact. Autistische mensen kunnen een afkeer hebben van lichamelijk contact of wanneer ze het gevoel hebben beperkt te worden door regels die hen opgelegd worden.

Al deze gedragingen kunnen we, mits goed vertaald, ook herleiden naar honden. Het gaat hierbij dan niet om een enkele situatie maar een patroon van gedragingen, het resultaat van alles bij elkaar.

AUTISME BIJ HONDEN

Zoals ik al aangaf, is autisme bij honden een complex onderwerp. Maar dat maakt het alleen maar interessanter. Net als een groot deel van de holistische dierenartsen ben ik ook van mening dat er wel degelijk sprake kan zijn van autisme. Vooral wanneer wordt gekeken naar a-typisch herhaaldelijk gedrag en bepaalde gradaties van toegenomen sociale interactie. En dit kan dan spelen zowel tegenover mensen als tegenover andere honden.

Ik noemde al dat een aantal veterinaire gedragsdeskundigen het staartjagen onder Bull Terriers heeft onderzocht. Uiteindelijk kwamen zij tot de conclusie dat dit staartjagen valt onder dwangmatig gedrag.

Maar Dr. Dodman vond ook nog andere overeenkomstige gedragingen. Veel van deze honden, met name de reuen, lieten explosieve agressie zien. De honden waren ook nog eens gevoelig voor toevallen. Een aantal staarde voortdurend naar de muur of in de lucht en de beweging verliep in slow motion.

Onderzoek

De studie uit 2011 observeerde specifieke eigenschappen en DNA-analyses van 132 Bull Terriers. Onder hen waren 55 staartjagers en 77 controle-honden (niet staart-jagers). Zij zagen dat staartjagen meer voorkwam bij reuen, een relatie heeft met een soort trance-achtig gedrag en gelinkt is aan episodes van gewelddadige en explosieve agressie.

De onderzoekers concludeerden dat obsessief staartjagen een dierlijke vorm kon zijn van autisme. Wanneer zij de studie gingen uitbreiden, hoorden zij van eigenaren dat deze honden als 'a-sociaal' werden bestempeld. Deze honden hadden een obsessie voor voorwerpen, ze konden lange tijd staren naar een enkel voorwerp in de ruimte. Beide kenmerken passen bij autisme.

Maar... zoals bij vele studies waren de 'echte' wetenschappers het hier uiteraard niet mee eens en weigerden het onderzoek te publiceren. Er zat voor de onderzoekers niks anders op dan de studie verder uit te breiden, maar dan minder publiekelijk.

Toegevoegde analyses

Zij gingen kijken naar twee biomarkers die gebruikt werden bij autisme onder mensen:

- NT: een keten van 13 aminozuren, neurotensine genoemd. Dit is onder andere betrokken bij de regulering van dopamine en is mede verantwoordelijk voor een verhoogde bewegingsactiviteit.

- CRH: het hypothalamus hormoon (dit maakt ons stress-bestendig, remt ontstekingen en bepaalt het dag/nacht ritme.

Toen zij een aantal van de Bull Terriers onderzochten, zagen zij dat de niveau's van zowel NT als CRH hoog waren bij de staartjagende honden. Nadat zij dit hadden gevonden, waren wetenschappers bereid het onderzoek alsnog te publiceren.

Het onderzoek liet ook zien dat deze vorm van autisme bij honden na gebruik van dezelfde soort medicatie als bij mensen (Prozac bijvoorbeeld) gelijke resultaten gaf. Veel van de honden had eveneens huid en spijsverteringsproblemen. Dit komt ook veelvuldig voor bij mensen met autisme.

Deze bevindingen zorgden ervoor dat zij bleven onderzoeken en tot op de dag van vandaag zijn zij hier nog mee bezig omdat onderzoek nooit klaar is.

Helaas wordt na al deze bevindingen door de reguliere diergeneeskunde 'de eventuele mogelijkheid tot aanwezigheid van autisme' vooral aangeschreven als een genetisch probleem. Erfelijk dus.

Oke, het is al heel fijn dat er een aantal reguliere dierenartsen onderkend dat autisme bij honden (waarschijnlijk) wel kan voorkomen. Maar missen zij niet ontzettend en enorm de olifant in de kamer?!

Ik bedoel hiermee; waarom alleen een erfelijk probleem? Wat te denken van andere oorzaken? En dan doel ik op de mogelijke oorzaak die bij heel erg veel gedragingen en aandoeningen wel wat meer aandacht mag krijgen: vaccinaties! Zoals we vaker zien leggen holistisch dierenartsen wel degelijk een link tussen overvaccinatie als trigger voor autistische gedragingen bij honden.

VACCINATIE EN AUTISME BIJ HONDEN

Wat de reguliere zorg ook zegt: autisme is naar mijn mening nooit alleen toebedeeld tot erfelijke gevoeligheid. Er zijn echt ook nog andere factoren die invloed hebben op de ontwikkeling van de genen. Een belangrijke is neurologische ontsteking, die kan leiden tot een verlies van functionele verbindingen in de hersenen. Ontstekingen van het spijsverteringssysteem kan ook meespelen. Maar ik denk dat de grootste factor die invloed heeft op ontstekingen in de hersenen toch echt wel gezocht mag worden in vaccinaties. Wat te denken van alle verontreinigingen die we kunnen vinden in vaccins?

Er zijn twee zeer schadelijke types verontreinigingen waarvan ik gelijk geloof dat ze niet veel goeds te weeg brengen. MIT-onderzoeker Dr. Stephanie Seneff heeft al eens uitgesproken dat er een link is tussen glyfosaat en het voorkomen van autisme bij mensen. Glyfosaat is al lange tijd onvermijdelijk in onze omgeving. Het wordt aan de landbouwdieren gevoerd dus hoe groot is de kans dat ook onze voedselvoorraad ermee is besmet? Heel groot. En net als in ons voedsel, wordt het ook gebruikt in vaccins.

Glyfosaat

Glyfosaat kan de effecten verergeren van andere toxische stoffen. Kwik is hier een voorbeeld van.

Metalen

Het is geen geheim dat kwikvergiftiging neurologische en hormonale klachten kan geven (onder andere). Studies laten zien dat testosteron kwik nog giftiger kan maken. Dit zou kunnen verklaren waarom de reuen in het Bull Terrier onderzoek extra veel symptomen lieten zien.

Zware metalen en metalen in het algemeen zijn nog steeds een groot onderdeel van de vaccinproductie. Kwik, aluminium, antimonium, zirconium; we kunnen het er allemaal in vinden. Als we maar goed opletten..

De belangrijke, machtige medische wereld weigert pertinent toe te geven en te onderkennen dat vaccins autisme kunnen triggeren. Het blijft maar bij 'geen link met...' Studies worden aan de kant gelegd en alles wat hen tegen de haren in strijkt moet het onderspit delven. Het is niet compleet, het is onacceptabel.. bla bla.

Wel bijzonder, want zodra het Astra Zenica vaccin tegen Covid-19 ook maar een griebeltje kans op trombose geeft, wordt het uit de handel gehaald. Maar ja, dat gaat om mensen. Niet om dieren.

Voor hondeneigenaren is het ook nog steeds niet duidelijk. Zij weten niet wat er met hun 'onhandelbare, afstandelijke hond' aan de hand is. En dat maakt het triest. Want deze honden worden niet begrepen. Er wordt deskundige na deskundige bijgehaald, allemaal tot de conclusie komend dat 'er niks meer mee te beginnen is'.

Gelukkig zijn er meer en meer gedragsdeskundigen tegenwoordig die wel verder kijken dan de geijkte paden en die eigenaren er op kunnen wijzen dat het gedrag van hun hond niet iets is wat hij/zij express doet. Dat het geen kwade opzet is als de hond geen fysiek contact zoekt, veel afgezonderd ligt, de weg kwijt lijkt te zijn als er een andere kant op wordt gewandeld, noem maar op. Dat hij niet a-sociaal is als hij niet graag met andere honden speelt of mensen uit de weg gaat. Het is niet iets waar hij opzettelijk voor kiest, hij kan niet anders en weet niet beter. Maar voor het zover is, dat eigenaren zich daar bewust van kunnen zijn, gaat er vaak nog het nodig mis..

AFWIJKEND GEDRAG MET DE DOOD TOT GEVOLG..

Autistische gedragingen bij honden die vervolgens niet begrepen of onderkend worden kunnen  grote gevolgen hebben. De hond past niet meer in het gezin, voldoet niet aan het ideaal beeld, wordt gezien als gevaar voor de omgeving, noem maar op. En eindigt in een asiel, onherplaatsbaar want wie wil zo'n hond nog een toekomst geven? Enige wat uiteindelijk overblijft is inslapen. Onbegrepen maakt onbemind..

Om nog even terug te komen: vaccinaties zijn in onze samenleving een gewoonte. Wil je gezond blijven, dan vaccineer je. Ik vind dat hier wel wat kritischer naar mag worden gekeken. Met name omdat ik er van overtuigd ben dat dit gevolgen kan hebben. Vervelende gevolgen. Onnodige gevolgen. Autisme bij honden gaat me aan het hart. Het doet zeer om te zien dat er dingen gebeuren die dit soort zware gevolgen kunnen hebben. Het onbegrip dat dit oplevert en de soms heel akelige manier waarop hiermee omgegaan wordt.

Als wij als mensen zomaar iets ingespoten krijgen dan hebben wij op zijn minst nog de mogelijkheid om weerstand te tonen. Ons af te vragen of dit wel nodig is. Bij honden spuiten we er alles in waarvan we denken dat het weleens nut zou kunnen hebben, of dit nut nou bewezen is of niet. Dat maakt niet uit. Naar gevolgen wordt al helemaal niet gekeken. Laat staan naar veiligheid en doelmatigheid.

Ik zei het al; autisme is een heel complex onderwerp. Er spelen heel veel factoren mee, zoals:

- slechte opname van voedingsstoffen

- genetica

- vaccinaties

- virussen

- metalen

- genetisch gemanipuleerd voedsel

- giftige chemicalien en medicatie

- mogelijk radio-actieve straling

Al deze dingen beinvloeden de omstandigheden binnen autisme. Omgevingsfactoren spelen absoluut een belangrijke rol. Maar onderschat nooit of te nimmer de invloed van vaccinaties!

BEHANDELING VAN SYMPTOMEN BIJ HONDEN DIE OVEREEN KOMEN     MET AUTISME

Mocht jij nou het gevoel hebben dat dit verhaal misschien wel overeen komt met bepaalde gedragingen die jij ziet bij jouw hond, dan is het geen schande het hier eens met iemand over te hebben. En ook te denken aan eventuele mogelijkheden tot behandeling. Je hoeft je hierbij echt niet te richten tot zware medicatie als Prozac.

Een holistisch dierenarts kan je helpen om te zoeken naar de beste manier van behandelen, en jouw verhaal en dat van jouw hond, heel serieus nemen. Belangrijk is een goede basisgezondheid en daar kun je naar toe werken, ook als je voor het eerst hiervan hoort. Een holistisch dierenarts zal een behandeling waarschijnlijk richten op de zware metalen, de voeding en de vaccinaties.

De kans is groot dat er wordt gesproken over het kritisch kijken naar vaccinaties, misschien zelfs wel om alle vaccinaties te stoppen. Advies 1 is om, mocht het nodig zijn, alleen 100% gezonde honden te vaccineren. En met gezond bedoelen we dan ook gezond op alle vlakken: fysiek, mentaal en emotioneel. Als jouw hond gedragingen laat zien die er op kunnen wijzen dat iets aan de hand zou kunnen zijn, dan valt dat dus niet onder 100% gezond, vind ik. Je zou dan ook voorzichtig moeten omgaan met vaccineren.

Veel hondeneigenaren zijn nog steeds in de veronderstelling dat gedrag alleen een trainingsdingetje is. Er heeft een trainer of gedragsdeskundige naar gekeken, er verandert niks en that's it. Met in een aantal gevallen best desastreuze gevolgen.

En dat eigenlijk, als je het goed bekijkt, puur omdat de hond gewoon niet begrepen wordt en niet 'in het perfecte plaatje' past. Vooral omdat er nog steeds een bepaald gedachtegoed heerst waarbij 'de hond onder alle omstandigheden te doen heeft wat jij zegt' en daarvoor wordt heel ver gegaan qua leermethodes.

Ik heb al aangegeven dat ik blij ben dat ik inmiddels een aantal hele fijne trainers en gedragsdeskundigen ken die verder kijken dan dat perfecte plaatje. Ik weet dan ook dat wanneer ik hondeneigenaren naar hen kan doorsturen dat zij alles uit de kast halen om de gehele hond te bekijken, en in hun vakgebied dus eigenlijk ook holistisch werken. Heerlijk is dat.

NATUURLIJK BEHANDELEN MET HOMEOPATHIE OF SPAGYRIEK

Meer dan 150 jaar geleden heeft homeopaat Dr. J. Compton Burnett al de meest belangrijke homeopathische remedies benoemd die passen bij het beeld 'never well since vaccination' (nooit meer de oude na vaccinatie).

Klassieke homeopathie heeft een lange, succesvolle geschiedenis in de behandeling van patienten die klachten kregen na vaccinatie. Goed gekozen middelen kunnen zorgen voor verbetering bij mentale, emotionele en fysieke problemen die zijn ontstaan. Eigenlijk geldt hetzelfde voor spagyriek. Ook een heel mooie vorm van natuurlijk genezen, en een prachtige aanvulling op de klassieke homeopatie.

Maar er is, net als bij alle andere natuurlijke behandelingen, geen middel wat werkt bij alle honden en in alle gevallen. Jouw hond is immers niet het zelfde als de hond van de buurman van je zus. Je zult dus, wanneer je serieus iets wilt aanpakken, echt contact op moeten nemen met een klassiek veterinair homeopaat of spagyriek therapeut.

Alleen dan is het mogelijk om, door middel van een uitgebreid consult, alles goed op een rij te zetten en een compleet beeld te krijgen van jouw hond en jullie situatie zodat precies de juiste middelen daarop kunnen worden samengesteld.

Mocht jouw hond ongeacht welk symptoom dan ook laten zien na vaccinatie, of 'speelt' er al iets sinds jouw hond een pup was, dan zou ik je echt kunnen aanraden hierbij advies te vragen. Geef niet zomaar op, omdat je denkt dat het nou eenmaal bij jouw hond hoort, of omdat iedereen zegt dat je het maar moet accepteren. Er is veel mogelijk, en aandacht besteden is stap nummer 1!